نشانه‌های آلرژی هنگامی روی می‌دهد که شخص با گرایش ارثی هنگام مجاورت با یک ماده آلرژی زای خاص مانند علفهای هرز یا گرد و خاک خانه دچار آلرژی شود.

 پس از مدتی، شخصی مبتلا به آلرژی مقدار بیشتری پادتن IgE تولید می کند و این پادتن‌های IgE با مواد آلرژی‌زای خاص که نسبت به آنها تمایل دارند تماس پیدا می‌کنند، یاخته ماستوسیت واسطه‌های شیمیایی از قبیل هیستامین که موجب بروز نشانه‌های آلرژی می‌شود، آزاد می‌سازد.

 هنگامی که این عمل در بینی صورت گیرد، به آن التهاب آلرژیکی پرده مخاطی بینی می‌گویند و هنگامی که در چشم صورت می‌گیرد، ورم ملتحمه چشم خوانده می‌شود، و اگر در مجاری تنفسی باشد، آسم آلرژیکی گفته می‌شود.

 نشانه‌های آلرژیکی فصلی بینی در اثر گرده‌های سبک گیاهانی که توسط باد منتشر می‌شوند، ایجاد می‌گردد.

 گرده گیاهانی که توسط حشرات پخش می‌شود سنگین‌تر از آن هستند که در هوا معلق بمانند و در نتیجه ایجاد ناراحتی‌های بینی بکنند، مگر این که در اثر بوئیدن وارد مجاری تنفسی شوند.

این موضوع بسیار اهمیت دارد، زیرا بسیاری از مردم در مورد گرده گیاهانی که موجب زکام حساسیتی می‌شود، دچار اشتباه هستند.

برای مثال، علفهای هرز در صبح زود گرده‌افشانی می‌کنند. این گرده همراه با باد پخش می‌شود.                                                                                                                        

 بنابراین بستن پنجره‌ها در هنگام خواب مفید است. پنجره‌های باز در یک صبح بادخیز پائیزی، موقعیت مناسبی برای حمله نشانه‌های آلرژیکی ایجاد می‌کند.                          

باران، گرد علفهای هرز را از میان می‌برد، اما رشد کپک قارچی را افزایش می‌دهد، که اغلب در اشخاصی که به قارچ انگلی آلرژی دارند، سبب تحریک نشانه‌های آلرژیکی می‌شود.                                                                                                                    

نشانه‌های همیشگی آلرژی می‌تواند در اثر مجاورت با گرد و خاک خانه، کپک قارچی، پربالش، کوسنهای پرشده از پر، و موی حیوانات تحریک شود.

 تماس با گرد و خاک خانه هنگامی افزایش می‌یابد که اثاثیه اتاق خیلی زیاد باشد.

قفسه‌های کتاب محل مناسبی برای جمع شدن گرد و خاک هستند.

 کپک قارچی در هر کجا که محیط گرم و مرطوب باشد، پدید می‌آید.

محل‌های مناسب برای رشد کپک قارچی عبارتند از:

دستگاه‌های تولید بخار، دستگاه‌های تهویه و خاک نه گلدانها.

اگرچه پیشگیری از مجاورت با گرد و خاک عملی دشوار و وقت‌گیر است، اما تحقیقات نشان داده است که پاکسازی محیط، به ویژه اتاق خواب؛ می‌تواند نشانه‌های آسم را کاهش دهد.

مجاورت با مواد آلرژی زا در محیط کار می‌تواند موجب احتقان دائمی بینی شود.

 در چنین شرایطی احتقان بینی در روزهای تعطیل آخر هفته بهبود می‌یابد.

 محرک‌هایی از قبیل دود سیگار، آلودگی هوا، و مرکب چاپ می‌تواند مستقیماً سبب ایجاد ناراحتی‌های بینی شود.

یکی از عوامل احتقان بینی، بعضی از غذاها هستند.

اگرچه در این مورد، میان پزشکان اتفاق نظر وجود ندارد. بعضی از بیماران دریافته‌اند که غذاهای حاوی قارچ انگلی می‌تواند موجب بروز ناراحتی بینی، و گاهی اوقات ناراحتی شش‌ها شود.

در صورت مشاهده چنین حالتی، با پزشک خود مشورت کنید و اجتناب از غذای امتحان شده را مورد توجه قرار دهید.

علاوه بر داروهای ضد آسم و احتیاط‌های محیطی، روش دیگری که می‌تواند به بهبود حملات آسم شبانه کمک کند، درمان عوارض ناشی از تحریکات مخاط بینی است.

 ترشحات مخاطی که در پشت گلو جمع می‌شود، می‌تواند با تحریک گیرنده‌های محرک آن به بروز نشانه‌های آسم منتهی شود. استفاده از آنتی‌هیستامین و یا یک داروی ضد احتقان، هنگام شب سودمند است، البته تا حدی که نشانه‌های آسم به علت خشکی مجاری تنفسی که گاه در اثر استعمال این داروها ایجاد می‌شود، بروز نکند.

هنگامی که شخص برای مدتی طولانی در معرض یک ماده آلرژی‌زا قرار می‌گیرد و دچار نشانه‌های آلرژیکی می‌شود، بینی او آمادگی می‌یابد تا نسبت به مواد آلرژی زای دیگری که به آنها حساس نیست نیز واکنش نشان دهد.

 برای مثال، هنگامی که شخص در فصل گرده‌افشانی علفهای هرز نشانه‌های آلرژیکی در بینی را دارد و در معرض گرد و خاک قرار می‌گیرد، این اجسام نیز می‌توانند موجب شدیدتر شدن نشانه‌های آلرژی او شوند، حتی اگر شخص در حالت عادی به آنها حساسیت نداشته باشد.