معاینه جسمی
برای تشخیص دادن بیماری آسم از سایر بیماری های احتمالی مانند عفونت تنفسی یا بیماری ریوی انسدادی مزمن(COPD) پزشک شما یک معاینه جسمی بر روی شما انجام خواهد داد و در مورد علایم و نشانه هایتان و نیز در مورد ابتلای شما به سایر بیماری ها از شما سؤال خواهد کرد.
آزمایشات برای بررسی عملکرد ریوی
شما ممکن است آزمایش های عملکرد ریوی را نیز برای تعیین میزان جریان هوا در زمان دم و بازدم تنفس شما انجام دهید.
این آزمایشات می تواند شامل موارد زیر باشند:
 • اسپیرومتری. این تست میزان تنگ شدن مسیرهای تنفسی را با بررسی میزان هوای خارج شده از ریه ها پس از یک نفس عمیق و سرعت خارج کردن هوا در زمان بازدم تخمین می زند
• پیک فلو ( جریان حداکثر). پیک فلومتر یک وسیله ساده است که سختی نفس کشیدن شما را اندازه گیری می کند.
اگر عددی که پیک فلومتر نشان می دهد پایین تر از حد طبیعی باشد نشان دهنده این است که عملکرد ریه های شما مناسب نیست و بیماری آسم شما شدیدتر شده است.
پزشک شما نحوه کار کردن با دستگاه پیک فیلومتر و نیز اقدامات لازم در زمان کاهش جریان حداکثر را به شما آموزش خواهد داد.
آزمایش های عملکرد ریوی اغلب قبل و بعد از مصرف برونکودیلاتور(گشادکننده برونش) مانند آلبوترول برای باز شدن مسیرهای هوایی انجام می شوند.
اگر عملکرد ریوی شما بعد از مصرف برونکودیلاتور بهتر شود احتمال ابتلای شما به آسم وجود دارد.
سایر آزمایشات
سایر آزمایشات برای تشخیص آسم عبارتند از:
• چالش متاکولین.
متاکولین به عنوان یک محرک آسم شناخته می شود که مصرف آن به صورت استنشاقی باعث تنگ شدن خفیف مسیرهای تنفسی می شود. اگر بدن شما به متاکولین واکنش نشان دهد احتمال اینکه مبتلا به آسم باشید وجود دارد. این آزمایش حتی زمانی که نتیجه تست عملکرد ریوی شما طبیعی باشد می تواند انجام گیرد.
• تست نیتریک اکساید.
این آزمایش مقدار گاز نیتریک اکساید را در تنفس شما اندازه گیری می کند. البته این تست خیلی معمول و در دسترس نیست. زمانی که مسیرهای تنفسی شما ملتهب شده باشد( یکی از علایم آسم) ممکن است مقدار گاز نیتریک اکساید در تنفس شما بالاتر از حد طبیعی باشد.
• تست های تصویربرداری.
تصویر اشعه ایکس و سی تی اسکن از ریه ها و حفره های بینی شما (سینوس ها) می تواند نشان دهنده هرگونه اختلال ساختاری یا بیماری (مانند عفونت) باشد که می تواند منجر به ایجاد یا تشدید مشکلات تنفسی گردد.
 • تست های آلرژی.
تست های آلرژی می تواند از طریق تست پوستی یا آزمایش خون انجام گیرد. آزمایشات آلرژی می توانند حساسیت به حیوانات خانگی، گردوخاک، قارچ ها و گرده گل ها را نشان دهند. تشخیص محرک های حساسیت زا برای آسم مهم است و لازم است در این موارد توصیه های ایمونوتراپی آلرژن برای بیمار به کار گفته شود.
• ائوزینوفیل های خلط.
این آزمایش شامل بررسی نوعی از گلبول های سفید(ائوزینوفیل ها) در مخلوطی از بزاق و مخاط (خلط) است که در زمان سرفه خارج می شود. ائوزینوفیل ها زمانی ظاهر می شوند که علایم بیماری بروز کرده و پیشرفت می کند. ائوزینوفیل ها با استفاده از یک ماده رنگی قرمز به نام ائوزین رنگ شده و مشخص می شوند.
• تست های محرک برای آسم ناشی از ورزش و آسم ناشی از سرما.
در این تست ها، پزشک شما قبل و بعد از انجام فعالیت بدنی شدید و چندین بار نفس کشیدن در هوای سرد، میزان انسداد و تنگی مسیرهای تنفسی شما را اندازه گیری می کند.