این بیماری می تواند در هر سنی افراد را مبتلا باشد اما بیشتر در افراد جوان و سالخوردگان دیده می شود.

کنه هایی که باعث ایجاد زخم می شوند انگل های ریز هستند ، کوچکتر از یک سر سوزن . آنها معمولاً از طریق تماس مستقیم پوست به پوست با شخصی که قبلاً دچار زخم و گاهی اوقات اما به ندرت از لباس مشترک ، حوله یا ملافه می شود ، پخش می شوند. جای زخم در حیوانات خانگی در اثر نوع دیگری از کنه ایجاد می شود و بنابراین نمی تواند انسان را آلوده کند. مبتلایان به زخم به طور متوسط حدود ده ها کنه بالغ روی پوست خود دارند

این موجود بسیار کوچک با نقب زدن در پوست انسان ، باعث ایجاد واکنش حساسیتی می شود . خارش شدیدی که در پی ابتلا ایجاد می شود اغلب به قدری ناراحت کننده است که مانع خوابیدن فرد در طول شب می شود .

گال می تواند در همه قسمت های بدن ظاهر شود ولی اغلب در نواحی مانند پشت و کف دست‌ها، فضاهای بین انگشتان، مچ، آرنج، زیر بغل، کشاله ران و نوک سینه مشاهده شده است

درکودکان معمولا“ درگیری گسترده تر است و سراسر بدن حتی کف دست و پا و سر نیز ممکن است مبتلا شود .

خاراندن ضایعات گاهی باعث سوار شدن عفونتهای چرکی روی ضایعات گال میشود .

بچه ها ، مادرانی که کودک شیرخوار دارند ، سالمندانی که در سرای سالمندان زندگی میکنند،  سربازان ، زندانیان   بدانید ابتلای به گال نشانه ای از عدم رعایت بهداشت نیست 

محل زندگی انگل، داخل پوست بدن انسان مخصوصا پوست مناطق چین خورده بدن مانند زیر بغل ، قسمت داخلی آرنج ، ناحیه تناسلی اطراف پستانها ، پوست بین انگشتان و ...است پس از انتقال به میزبان، قسمت سطحی پوست بدن را به صورت عمودی سوراخ کرده سپس به ایجاد تونل در سطح افقی می پردازد بطوریکه در هر شبانه روز حدود 3-2 میلیمتر پیشروی می کند و تخمهایش را در داخل آن قراردهد. انگل ماده در طول زندگی 5-4 هفته ای خود در داخل تونل ها داخل جلدی حدود 50-40 تخم می گذارد که بعد از 5-3 روز حدود 10 درصد آنها باز میشوند و لاروهایی  از آنها خارج می شوند که از سلولهای پوست تغذیه کرده و تونلهای جدیدی را ایجاد می کنند و نهایتا به انگل بالغ تبدیل می شوند. دوره زندگی انگل از تخم تا تخم  24-10 روز طول می کشد. خارش گال در نتیجه واکنش حساسیتی بدن به انگلها، تخم ها و بقایای بدن آنها است.

تماس جنسی رایج ترین شکل انتقال گال در میان جوانانی که از نظر جنسی فعال هستند می باشد گسترش گال از طریق تماس نزدیک با فردی که گال دارد و همچنین می تواند توسط حوله مشترک و سایر وسایل شخصی پخش شود گال اغلب می تواند روی چند عضو خانواده در یک زمان تاثیر گذارد، و می توانید آن را به شخص دیگر منتقل کنید قبل از اینکه شما علائمی داشته باشید. مکان هایی که انگل وارد می شود در ( فضاهای بین انگشتان دست، سطوح فلکسور مچ دست، آرنج، زیر بغل، خط کمربند، پا، کیسه بیضه ها ( در مردان ) و سینه ( زنان ) می باشد.
در سالمندان، گال بیشتر در پشت رخ می دهد در نوزادان و کودکان کوچک، لانه ها معمولا در کف دستها و پاها قرار دارد. پاپول قرمز و وزیکول به اندازه یک تا 3 میلی متر در بزرگسالان دیده می شود. این ضایعات حباب مانند و پر از مایع روشن است.

انتقال از طریق کوچکترین تماس مستقیم با پوست بیماران وهم چنین از طریق لباس ( خصوصاً لباس زیر ) ملحفه و سایر وسایل شخصی آلوده صورت می گیرد .
تماس نزدیک حداقل برای 15 دقیقه با افراد آلوده و انتقال از طریق وسایل آلوده راه اصلی انتقال است.

سایر راه‌های انتقال بیماری شامل موارد زیر است:

1- خوابیدن در بستر دیگران

2- زندگی در محیط‌های اجتماعی شلوغ

3 - انتقال از راه لباس و یا وسایل آلوده مثل لباس خواب

4- بازی کودکان با یکدیگر مخصوصاً در مهدکودک‌ها

5 - نگهداری از اشخاص آلوده 

سگ ها و گربه ها دارای انواع متفاوتی از انگل ها هستند که درصد بسیار زیادی از آنها نمی توانند به راحتی به انسان انتقال پیدا کند. انگل های بخصوصی بر روی بدن سگ ها وجود دارند که بیماری گال را انتقال می دهند و با نام mange شناخته می شوند. البته زمانیکه انگل های بدن گربه سانان و سگ سانان با پوست انسان برخورد میکنند، به راحتی نمی توانند به بقای خود ادامه دهند و تنها یک خارش سطحی را بوجود آورده و سپس از بین می روند. این قبیل خارش ها با بیماری خارش انسانی که با گذشت زمان بد و بدتر می شود و تا زمانیکه به درستی درمان نشود از بین نمی رود، تفاوت دارد.

آیا خطرناک است؟

گال خطرناک نیست اما مسری میباشد و اگر فوراً معالجه نشود به دیگر اعضاء فامیل یا کلاس مدرسه سرایت می‌کند.

گال سبب خارش شدید معمولا در شب، راش یا زخم با تاول های کوچک می شود. در بچه های کوچک و افراد مسن بدترین خارش را ایجاد می کند در کودکان به طور معمول واکنشهای پوستی بدتر است. اگر اولین بار است که شما گال گرفته اید ممکن است چند هفته قبل از خارش و زخم پوست گرفتار شده باشید. اما اگر شما قبلا گال گرفته باشید علائم احتمالا در عرض چند روز شروع می شود. گاهی اوقات در اثر خارش بیش از حد در گال، پوست تحریک شده و ملتهب می شود و می تواند منجر به عفونت ثانویه پوست شود.

درمان گال ساده و سریع است و با رعایت اصول زیر بیماری به راحتی درمان میشود . کرم ها و محلولهایی که به این منظور تجویز میگردد صرفا“ باید طبق دستور پزشک مصرف گردد .
1- در اولین فرصت به متخصص پوست مراجعه کنید. 
2-ازخود درمانی پرهیز کنید . شستشوی پوست با پودر لباسشوئی یا صابون محرک و استعمال خودسرانه پمادهای کورتون ( مثل بتامتازون ، کلوبتازول و ….. )  باعث بدتر شدن بیماری شما می شود .
3-لباسها ، ملحفه و حوله هایی را که در 48 ساعت گذشته استفاده نموده اید ، با آب جوش شسته و در آفتاب خشک کنید .
لوازم شخصی که قابل شستشو نمی باشد را بمدت 10 روز در یک نایلون پلاستیکی در بسته قرار دهید و سپس استفاده نمائید .
4-تمامی افراد در تماس با فرد مبتلا ( معمولا“ کلیه افراد یک خانواده ) چه دچار خارش باشند و چه نباشند باید تحت درمان قرار گیرند .افرادی که با افراد آلوده در تماس نزدیک بوده اند مانند دوستان نزدیک یا همکلاسیها نیز باید درمان شوند. 
تمامی افراد خانواده باید همزمان درمان شوند . 
5- 24ساعت پس از شروع درمان خطر سرایت بیماری به شدت کاهش می یابد 
6-عموما“ یکی از داروهای زیر برای بیمار مبتلا به گال تجویز میشود :
الف- محلول GBH  ( لیندان 1% ) که شب برروی پوست خشک سرتاسر بدن از گردن به پائین مالیده میشود و8 تا 12 ساعت بعد آنرا می شویند . این دوره درمانی را به توصیه پزشک میتوان یک هفته بعد تکرار کرد.
-از تکرار درمان قبل از یک هفته خودداری کنید .
- مصرف لیندان در کودکان زیر 5 سال ، زنان شیرده و باردار و افراد مبتلا به صرع ممنوع است .
ب- مصرف کرم    Permethrin  %5  مشابه محلول لیندان است

پرمترین- گیلارانکو5%

برگرفته ازسایت روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران

و سایتhttp://www.pezeshk.us