آمفیزم و برونشیت مزمن دو بیماری هستند که بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) را تشکیل می دهند که سیگار کشیدن دلیل اصلی آن است. درمان ممکن است پیشرفت را کند کند، اما نمیتواند آسیب را معکوس کند.
نشانه اصلی این بیماری، تنگی نفس به ویژه هنگام ورزش است که در دراز مدت شدیدتر می‌شود.
معمولاً سابقه کشیدن سیگار وجود دارد. هرچند، محرکهای محیطی و شغلی در محیط کار یا منزل و گرایش مادرزاد به آمفیزم می‌تواند ابتلا به این بیماری را در اشخاص غیر سیگاری باعث شود.
اشخاص مبتلا به آمفیزم، معمولا بطور غیرطبیعی تند نفس می‌کشند تا میزان اکسیژن خون خود را در حد طبیعی نگاه دارند، این کار اغلب باعث می‌شود که پوست آنها به رنگ صورتی درآید.
عکس سینه بیمار مبتلا به آمفیزم، ریه‌ها را متورم نشان می‌دهد.
آزمایش اسپترومتری معمولاً انسداد مجاری تنفسی را نشان می‌دهد، که بعد از استفاده از یک برونکودیلاتاتور نیز بهبود چندانی دست نمی‌دهد. حتی اگر فرآورده کوتاه مدت استروئید نیز مورد استفاده قرار گرفته باشد. یکی دیگر از نشانه‌های آمفیزم، کاهش میزان اکسیژن خون سرخرگی بیمار هنگام ورزش است.
یک آزمایش تنفسی به نام «ظرفیت انتشار» به تشخیص آمفیزم کمک می‌نماید.
آزمایش ظرفیت انتشار ریه‌ها ٬ میزان تبادل گازها را در ریه اندازه‌گیری می‌کند. این بخش مهمی از آزمایش ریه محسوب می‌شود چرا که عملکرد اصلی ریه‌ها انتشار اکسیژن و یا انتقال آن به خون از ریه و از طرفی انتقال دی‌اکسید کربن از خون به داخل ریه‌ها و خارج کردن آن از بدن است. آزمایش چگونه انجام می‌شود؟ هوایی که استنشاق می‌کنید (هوای دم) حاوی نوعی گاز ردیاب به نام مونوکسید کربن است. برای 10 ثانیه نفس خود را نگه داشته و بعد از طریق بازدم آن را خارج کنید. گاز خارج شده برای تعیین میزان گاز ردیابی که در حین تنفس، جذب شده اندازه‌گیری و آزمایش می‌شود.
