برنامه درمانی آسم چیست ؟

برنامه درمانی مبین آن است که چه دارویی را در چه زمانی مصرف کنید.
داروهای گشاده کننده برونش برای رفع علائم حاد اگر فقط گاهگاهی دچار علائم آسم می شوید ( کمتر از یک یا دو بار در هفته ) ممکن است نیاز دارویی شما تنها با داروی گشاد کننده برونش برطرف شود.
در صورت بروز حمله حاد آسم ممکن است شما با دستور پزشک معالج خود اجازه استفاده مقادیر بیشتری ازاین دارو داشته باشید البته برای حملات شدید گاه داروهای دیگری نیز تجویز می شود.
در صورتی که ورزش محرک علائم آسم در شما است ممکن است پزشک معالج شما مصرف داروی گشاده کننده برونش ( مانند سالبوتامول ) را پیش از آغاز ورزش تجویز نماید و بدین ترتیب از شروع علائم آسم پس از ورزش پیشگیری کند
داروهای ضد التهابی برای درمان و پیشگیری تورم و التهاب مجاری هوایی اگر شما علائم آسم را بیش از یک یا دو بار در هفته تجربه می کنید نیاز به داروهای ضد التهابی دارید شما باید این  داروها را هر روز مصرف کنید نوع دارو و مقدار آن را حتما پزشک معالج تعیین می نماید.
* به خاطر داشته باشید : در صورت وجود علائم آسم در صبحگاه هنگام استراحت یا ورزش برنامه درمانی شما دچار اشکال است که برای رفع آن حتما باید پزشک معالج خود تماس بگیرید.

آیا داروهای آسم بدون عارضه هستند ؟

معمولا داروهای تجویز شده برای آسم به شرط مصرف مناسب و بجا فاقد عارضه قابل توجه هستند.
برخی از مردم نگران اعتیاد و وابستگی به داروهای آسم هستند که چنین باوری درست و عملی نمی باشد.
برای پیشگیری از وقوع عوارض احتمالی لازم است داروها را همانگونه که پزشک تجویز نموده است مصرف کنید و در صورت بروز هر گونه عارضه و یا مشکلی پزشک معالج خود را باخبر سازید.
هیچگاه داروی مصرفی را با نظر خودتان افزایش یا کاهش ندهید و هرگز بدون توصیه پزشک داروهای خود را قطع نکنید .
آسم یک بیماری التهابی و مزمن راههای هوایی است که بسیار شایع است و در موارد حمله های حاد و شدید می تواند کشنده باشد .
خصوصیات بیماری شامل تنگ شدن حمله ای راه های هوایی ، افزایش واکنش راههای هوایی به محرک های مختلف ، وقابلیت بازگشت به وضعیت طبیعی (بطورخود به خودی یا باکمک داروها ) است.
بدون در نظرگرفتن عوامل مساعدکننده محیطی ،به نظر می رسدکه عوامل ژنتیکی یا ایمونولوژیکی در بروز آسم دخیل باشند .

درآسم ایمنولوژیک ، بدنبال بروز واکنش های آنتی ژن – آنتی بادی ، یکسری واسطه های شیمیائی از جمله هیستامین ، ترشح می شود و سبب اعمال اصلی زیر میگردد:

1- انقباض عضلات صاف راههای هوایی کوچک و بزرگ و بروز اسپاسم برونش ، افزایش نفوذ پذیری کاپیلرها که سبب ادم و تشدید تنگی راههای هوایی می گردد .
2-  افزایش ترشح غدد مخاطی و تولید خلط
3-  افزایش مقاومت راههای هوایی
ازدیاد مقاومت راه هوایی ممکن است در اثر اسپام عضلات صاف برونش ، التهاب مخاطی و افزایش ترشح موکوس باشد . این تغییرات سبب انسداد عبور هوا می شود .
4- افزایش کمپلیانس ریوی
ریه ها به هنگام حمله آسم بیش ازحد متسع شده که علت آن محبوس شدن  هوا درفضاهای هوایی دیستال است .
5- اختلال فعالیت موکوسیلیاری
هیپرتروفی غدد مترشحه موکوس ، افزایش غلظت موکوس و آهسته شدن حرکات مژه ها از یافته های مهم است .
6- اختلال در تبادلات اکسیژن – دی اکسید کربن
بعلت افزایش مقاومت راههای هوایی و متسع شدن بیش از حد ریه ها ، کم کم عضلات تنفسی خسته می شوند .
درحملات ضعیف آسم ، با توجه به افزایش تعداد تنفس ، آلکالوز تنفسی عارض می شود . درحملات شدید نظربه دلیل اینکه عضلات تنفسی قادر به دفع CO2 اضافی نمی باشد ، لذا اسیدوز تنفسی و هیپوکسمی شدید روی می دهد .