بیماری‌های خودایمنی می‌توانند گلبول‌های قرمز خون، عروق خونی،غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند

از جمله بیماری‌های خودایمنی شناخته‌تر می‌توان به لوپوس ، پسوریازیس و درماتیت اشاره کرد

کار سیستم ایمنی دفاع از بدن در مقابل عوامل بیگانه و بیماری زاست.

سیستم ایمنی بدن میتواند مانند دیگر سیستم های بدن دچار بیماری شود

آلرژی بر اثر ازدیاد حساسیت یا واکنش بیش از حد سیستم دفاعی بدن ایجاد می‌شود. سیستم دفاعی بدن باید یک آستانه تحمل و فعالیت طبیعی داشته باشد. اگر سیستم دفاعی بدن به ماده‌ای که وارد بدن می‌شود واکنش بیش از حد نشان دهد، می‌تواند به ایجاد کهیر، ابتلا به آلرژی و سوزش چشم یا مشکلات تنفسی و آسم منجر شود. پس در واقع این علائم ناشی از ازدیاد فعالیت سیستم ایمنی بدن است.

ممکن است خارش پوست یا حتی کهیر نه تنها نشان دهنده  نوعی آلرژی نباشند، بلکه در اثر بروز اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن باشند. دیابت نوع یک، هاشیموتو، بیماری پوستی پسوریازیس و بسیاری از بیماری های خود ایمنی دیگر بر روی پوست بدن تأثیر می گذارند.

حساسیت غذایی یکی دیگر از علائم بیماری های خود ایمنی است. بسیاری از افراد تصور می کنند حساسیت غذایی را می توان با مصرف قرص های آنتی هیستامین به سادگی درمان کرد، اما این مسأله می تواند از علائم بیماری های خود ایمنی مثل سلیاک و هاشیموتو باشد. این حساسیت به شکل خارش یا کهیر بروز نمی کند. در عوض، ممکن است بدن میزان بیشتری آب را در خود انباشت کند یا فرد دچار تغییرات غیر عادی در اجابت مزاج شود. اگر بعد از مصرف یک ماده ی غذایی متوجه مسأله ای شدید، به یک پزشک مراجعه کنید.

بیماری های خود ایمنی مزمن هستند و اگر فرد مبتلا به موقع متوجه بیماری خود شود این مسأله می تواند به افزایش عمر و برخورداری از یک زندگی سالم تر کمک کند. اگر متوجه برخی از علائم ذکر شده در خود شدید، به یک پزشک مراجعه کنید.