باید دانست که پدیده های شگفت انگیز آلرژی که شاخه ای از ایمونولوژی است، اولین بار طبق گزاش BACK در انجیل نامی از آسم ذکر شده است و همچنین زکام بهاره توسط ابوبکر محمدبن زکریای رازی به سال 251-313ه_/854-935 م بیان شد.

این حکیم دانا برای اولین بار در تاریخ پزشکی جهان بروز آلرژی در فصل بهار را به خاطر بوییدن گل سرخ یا مشک، طی رساله ای شرح می دهد (کتابخانه ملی ملک شماره 4574) سید اسماعیل جرجانی وفات 531ه_/1135 م برخی از گیاهان از خانواده هیا ثعلب و غیره را سبب بروز زکام بهاره می داند و در کتاب معروف خود به نام ذخیره خوارزمشاهی کتاب ششم باب دهم فصلی دارد به نام «اندرنزله و اسباب و علامات و علاج آن» که بطور مبسوطی راجع به زکام بهاره بحث می کند.

از دانشمندان غربی اولین بار J.Bostock )1846-1773) در جامعه پزشکی سلطنتی لندن راجع به کاتار تابستانی (Summer Catarrh) بحث نمود و تحقیقات تجربیات او، ترم معروف Hay Fever را برای زکام بهاره به خود اختصاص داد.

کلمه آلرژی اولین توسط Celmens Von Pirquet )1924-1874) در سال 1906 به کار گرفته شد و کلمه Atopy در سال 1923 به اشخاصی که زمینه آلرژی دارند توسط Coca و Cooke اطلاق گردید.

Prausnitz و بیماری که به ماهی حساسیت داشت به نام Kustner انتقال غیر فعال (Passive Transfer) را در آلرژی ابداع نمود که به نام تست P-K معروف است.

اولین بار Johnsson و Bennich از سوئد به وجود ایمونوگلبولینی پی بردند که در پدیده های آلرژی دخالت دارد و به نام IgND شهرت یافت ولی همزمان و بطور مستقل در سال 1966 Kimishige Ishizaka و Terukoبه وجود همین ایمونوگلبولین پی بردند که به نام IgE معروف شد که با روش RIST قابل اندازه گیری است و مقدار آن در بیماریهای آلرژی و انگلی بالا می رود و این ایمونوگلبولین در مکانیسمهای آلرژی نقش حساسی را ایفا می کند.