آنفلوانزای فصلی

آنفلوانزای فصلی یک عفونت حاد ویروسی است که به سادگی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود.
ویروسهای آنفلوانزای فصلی، در سراسر دنیا در گردش هستند و می تواند هر کسی را در هر سنی آلوده کند.
ویروس آنفلوانزای فصلی، باعث اپیدمی های سالانه می شود که در طول زمستان در مناطق دارای آب و هوای معتدل به اوج خود می رسد.
آنفلوانزای فصلی، مشکلی جدی در سلامت عموم مردم است که باعث بیماری شدید و مرگ در جمعیت های پرخطر می شود.
اپیدمی آنفلوانزا می تواند بدلیل کاهش کارایی نیروی کاری در طول بیماری و فشاری که بر سیستم بهداشتی وارد میکند، بار اقتصادی داشته باشد.
واکسیناسیون آنفلوانزا، موثرترین راه پیشگیری از ابتلا به عفونت است.
دارو های ضد ویروسی برای درمان آنفلوانزا موجود هستند با وجود این، ویروسهای آنفلوانزا می توانند نسبت به این داروها مقاومت نشان دهد.

بررسی اجمالی
آنفلوانزای فصلی یک عفونت حاد ویروسی است که توسط ویروس آنفلوانزا ایجاد می شود.
3 نوع ویروس آنفلوانزا ی فصلی وجود دارد که عبارتند از: C B A
نوع A بر اساس ترکیب پروتئین های سطحی ویروس به زیرگروههایی طبقه بندی می شود.
از میان تعداد زیادی از زیر گروه های ویروسهایآنفلوانزایA ، انواع A(H₁N₁) و A(H₃N₂) در حال حاضر در جمعیت انسانی در گردش هستند.
ویروسهای آنفلوانزا در تمام نقاط دنیا درگردش هستند.
ابتلا به نوع C، بسیار کمتر از A و B رخ می دهد. به همین دلیل فقط ویروسهای نوع A و B درساخت واکسن های آنفلوانزای فصلی منظور می شوند.

نشانه ها و علائم

مشخصه های آنفلوانزای فصلی شامل شروع ناگهانی تب بالا، سرفه (معمولا خشک)، سردرد، درد عضلانی و مفصلی، احساس ضعف و ناراحتی (فرد حس میکند حالش خوب نیست)،گلو درد و آبریزش بینی می باشد. سرفه می تواند شدید باشد و 2 هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.
بیشتر مردم از تب و سایر علائم در عرض یک هفته و بدون نیاز به توجه پزشکی رهایی می یابند.
اما آنفولانزا می تواند باعث بیماری شدید یا مرگ بخصوص در گروه پرخطر(در قسمت زیر توضیح داده شده است) شود.
زمان بین آلوده شدن به ویروس تا بروز بیماری( که به دوره نهفتگی بیماری معروف است)، تقریبا 2 روز می باشد.
چه کسانی گروه پر خطر محسوب می شوند؟
سالانه اپیدمی های آنفلوانزا می تواند به طور جدی همه جمعیت را تحت تاثیر قرار دهد ،اما بالاترین ریسک ابتلا به مشکلات ناشی از آنفلوانزا درکودکان کمتر از 2 سال، افراد 65 ساله وبالاتر ،خانمهای باردار و افراد در هر سنی که که از لحاظ پزشکی شرایط خاصی دارند مثلا افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کلیوی، کبدی، خونی و یا بیماریهای متابولیک ( مانند دیابت) یا افراد مبتلا به سیستم ایمنی تضعیف شده ، دیده می شود.
انتقال بیماری
آنفلوانزای فصلی به راحتی انتشار می یابد و می تواند در مدارس، خانه های سالمندان، مراکز تجاری یا شهرهای کوچک گسترش یابد.وقتی فرد آلوده سرفه می کند قطره های ریز آلوده به ویروس در فضا انتشار یافته ودر صورتی که فرد دیگری که آنها را تنفس کند،مبتلا به بیماری میشود. همچنین ویروس می تواند از طریق دست آلوده به ویروس آنفلوانزا، انتقال یابد.
جهت پیشگیری از انتقال ویروس، افراد باید هنگام سرفه کردن، دهان و بینی خود را با دستمال بپوشانند و دستشان را به طور مرتب بشورند.

اپیدمی های فصلی و مشکلات ناشی از بیماری

در کشور های دارای آب و هوای معتدل( نیمکره شمالی یا جنوبی)، اپیدمی های فصلی معمولا در طول زمستان رخ می دهد در حالی که در مناطق استوایی آنفلوانزا در تمام طول سال رخ می دهدو باعث بروز
مشکلات غیر منتظره ای می شود.
آنفلوانزا درتمام نقاط دنیا دیده می شود و سالیانه %10- 5 بالغین و %30- 20 کودکان به آن مبتلا می شوند.
بیماری می تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان و مرگ بویژه در میان جمعیت پر خطر (کودکان،سالمندان یا افراد مبتلا به بیماری مزمن ) شود.
همچنین تخمین زده شده است که در جهان این اپیدمی های سالانه منجر به 3 تا 5 میلیون مورد شدید بیماری و 250000 تا 500000 مورد مرگ و میر می شود.
در کشور های صنعتی، بیشترین مرگ و میرمرتبط با آنفلوانزا در افراد با سن 65 سال و بالاتر دیده شده است.
اپیدمی ها میتواند منجر به غیبت از کار،مدرسه در سطوح گسترده و کاهش کارایی شود.
در دوره های اوج بیماری، کلنیک ها و بیمارستان ها از بار سنگین تری رنج میبرند.
تاثیرات دقیق اپیدمی های آنفلوانزای فصلی در کشور های در حال توسعه مشخص نیست اما تخمین های حاصل از تحقیقات، حاکی از آن است که سالانه درصد بالایی از کودکان در کشور های در حال توسعه بدلایل مرتبط با آنفلونزا جان خود را از دست می دهند.
پیشگیری
مؤثرترین روش پیشگیری از بیماری و یا عواقب شدید ناشی از بیماری ، واکسیناسیون میباشد.
واکسن های ایمن و مؤثر، موجود هستند و بیش از 60 سال است که استفاده می شوند. .
در بالغین سالم ، واکسن انفلوانزا پیشگیری مناسبی ایجاد می کند.
با وجود این در سالمندان ، واکسن آنفلوانزا ممکن است در پیشگیری از ابتلا به بیماری کمتر موثر باشد اما شدت بیماری و امکان بروز مشکلات ناشی از بیماری و مرگ و میر را کاهش می دهد.
واکسیناسیون، بخصوص در افرادی که درخطر ابتلا به مشکلات جدی ناشی از آنفلوانزا هستند و افرادی که با این گروه از افراد زندگی میکنند یا از آنها مراقبت می کنند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
سازمان بهداشت جهانی واکسیناسیون سالانه را برای گروههای زیر توصیه می کند.

خانمهای باردار در هر مرحله از بارداری
کودکان 6 ماهه تا 5 ساله
افراد سالمند(65 سال و به بالا)
افراد مبتلا به بیماری های مزمن
کارکنان بخش سلامت

واکسیناسیون آنفلوانزا بالاترین تاثیر را زمانی دارد که ویروسهای در گردش با ویروسهای واکسن تطابق داشته باشد.
ویروس های آنفلوانزا به طور دائم در حال تغییر هستند.
WHO Global Influenza Surveillance and Response System (GISRS)
که با مراکز آنفلوانزای کشوری در سراسر دنیا همکاری می کند، ویروسهای آنفلوانزای در گردش در بین انسانها را مشاهده و بررسی می کند.
سالهاست که سازمان بهداشت جهانی توصیه های خود را برای سویه های موجود در واکسن دو بار در سال اعلام می کند که شامل 3 سویه ای است (در واکسن های حاوی 3 سویه) که بیش از سایر سویه ها در گردش هستند (حاوی دو سویه از ویروس نوع A ویک سویه نوع B). با شروع فصل آنفلوانزای نیمکره شمالی در سال 2014-2013 ، واکسن های 4 سویه ای که حاوی یک سویه دیگر از نوع Bعلاوه بر سویه های موجود در واکسن سه سویه ای هستند، توصیه شد.
انتظار می رود که واکسنهای 4 سویه ای محافظت بهتری در برابر عفونتهای ناشی از ویروس آنفلوانزای نوع B ایجاد کنند.
درمان
داروهای ضد ویروس آنفلوانزا در برخی کشورها وجود دارند و می توانند در کاهش مشکلات جدی ناشی از آنفلوانزا و مرگ و میر موثر باشند.
به طور ایده آل، این داروها باید زود تجویز شوند(طی 48 ساعت از شروع علائم).
دو گروه از این دارو ها موجود هستند:

آدامانتان ها شامل آمانتادین و ریمانتادین
مهار کنندگان نورآمینیدازویروس (اسلتامی ویر، زانامی ویر و علاوه بر اینها پرامی ویر و لالینا می ویرکه در چندین کشور وجود دارند).

برخی از ویروس های آنفولانزا به داروهای ضد ویروسی مقاومت نشان می دهند که باعث کاهش تأثیراین داروها در درمان می شود.
سازمان بهداشت جهانی، حساسیت به داروهای ضد ویروسی را در ویروسهای آنفلوانزای در گردش مشاهده و بررسی می کند تا دستورالعمل بموقع
برای استفاده از داروهای آنتی ویروس در کنترل بالینی و پیشگیری دارویی را فراهم کند.
پاسخ سازمان بهداشت جهانی
سازمان بهداشت جهانی و سازمانهایی که با آن همکاری دارند، آنفلوانزا را درسطح جهانی مشاهده و بررسی می کنند، همچنین سویه های واکسن آنفلوانزای فصلی را 2 بار در سال (برای نیمکره شمالی و نیکره جنوبی) توصیه می کند.
همچنین تلاشهای اعضای خود را برای توسعه پیشگیری و استراتژیهای کنترل حمایت می کند.
سازمان بهداشت جهانی همچنین در جهت تقویت ظرفیتهای تشخیص آنفلوانزا در سطح کشوری و منطقه ای فعالیت میکند.
این فعالیتها شامل مشاهده و بررسی حساسیت به داروهای آنتی ویروس، بررسی و ارزیابی بیماری، پاسخ دهی در زمانهای شیوع بیماری، و افزایش پوشش واکسیناسیون در گروههای پر خطر می باشد.
در حال حاضرسازمان بهداشت جهانی داروهای مهار کننده نورآمینیداز را به عنوان خط اول درمان برای افرادی که داروهای ضد ویروسی نیاز دارند، توصیه می کند.
زیرا ویروسهای آنفلوانزایی که در حال حاضر در گردش هستند، به آدامانتانها مقاومت نشان داده اند.