آلرژی یک واکنش تشدید یافته و مضر سیستم ایمنی بدن شما به آلرژن ها می باشد. آلرژی به حیوانات در صورت بروز علائم آلرژی در بدن نسبت به تماس با حیوانات با محصولات تولیدی از آنها بطور مستقیم یا تماس غیر مستقیم(با حیوانات یا محصولات تولیدی از آنها )مثل: پشم _ مو _ خز _ پوست می‌باشد.(علائم در دستگاه های متفاوت بدن تاثیراتی می‌گذارد)
آلرژی های حیوانی:
پروتئین هایی می باشند که منشاء آنها بدن حیوانات خانگی است.
این پروتئنها در بزاق، ترشحات غدد پوستی و ادرار حیوان یافت می شوند (یعنی دقیقاً موی حیوان عامل نیست).

• قارچهایی که در خانه یا بیرون از خانه یافت می شوند.
• گرده گیاهان (درختان، علف ها و گیاهان زمینی)
• فضولات سوسک های حمام
• نیش زنبور عسل، زنبور بی عسل، مورچه های آتشین و سایر حشرات
• مواد خوراکی مانند غذاهای دریایی، موز، کیوی، خربزه، بادام زمینی و گوجه فرنگی
• لاتکس طبیعی موجود در دستکش و بادکنک
• داروهایی نظیر پنی سیلین
  هر یک از این مواد آلرژی زا می توانند بیماری یا بیماریهای خاصی را ایجاد کنند.

به نظر میرسد افراد به موی حیوانات آلرژی ندارند بلکه به پروتیین های که در بزاق، ادرار یا قسمتهای مرده پوست حیوانات یافت می شوند حساسند. این پروتئین ها بصورت ذرات بسیارکوچکی درهوا منتقل می شوند و مستقیما با بینی یا چشم تماس پیدا می کنند یا وارد ریه ها می شوند. علائم آلرژی به حیوانات شامل عطسه، آبریزش بینی ،تورم چشم وگلو، قرمزی پوست یا دانه های قرمز برجسته ی پوستی می باشند که پس از تماس با حیوانات مورد نظر ظاهر می شوند .معمولا این گونه علائم به سرعت ظاهر می شوند و امکان دارد در طی 8 تا 12 ساعت بطور خطرناکی تشدید شوند. 
پرنده، خرگوش ، سگ یا گربه مقدار مشخصی آلرژن در طی هفته تولید می کند و این مقدار از حیوانی به حیوان دیگر متفاوت است.
اما تمام گونه های این حیوانات توانایی ایجاد علائم را دارند و هیچ گونه ای از آنان  که آلرژی زایی کمتری داشته باشد وجود ندارد .
مؤثرترین راه برای پیشگیری و کنترل این نوع آلرژی،عدم نگهداری  حیوانات خانگی در منزل و اجتناب از هر گونه  تماس با آنهاست.
انتقال حیوان به  خارج از محل سکونت (اتاقها) فقط یک راه حل نسبی است،زیرا حیاط خانه ای که در آن حیوان نگهداری می شود آلوده به مقدار زیادی از آلرژن های آن حیوان می باشد.
قبل از اینکه شما حیوانی را به خانه بیاورید، مدتی را با حیوان فرد دیگری سپری کنید تا آلرژی خود را به آن ارزیابی نمائید.
اگر شما به حیوانی که در خانه نگهداری می کنید آلرژی دارید باید از آن جدا شوید، گرچه ممکن است اینکارسخت باشد ولی برای سلامت شما ضروری است.
اگر تماس با حیوانات خانگی برای شما غیر قابل اجتناب است،سعی کنید این تماس را به حداقل برسانید و از ورود آنها به اتاق خواب خود جلوگیری نمائید.
شستشوی هفتگی حیوانات خانگی باعث کاهش انتشار ماده آلرژی زا در محیط می شود.
حتما برای شستشوی حیواناتتان با دامپزشک مشورت کنید تا از خشک شدن بیش ازحد پوست حیوان جلوگیری شود.
همچنین از یکی از افراد غیر آلرژیک خانواده بخواهید که موی حیوان را شانه بزند تا موهای آزاد وجدا شده از پوست را از حیوان دور کند.
منشاء آلرژن در سگ و گربه بزاق و مو، در خرگوش و موش ،ادرار و در پرندگان ،پرهای جدا شده از بدن آنها می باشد.
جارو کردن محیط  زندگی با جارو برقی نقش زیادی در حذف آلرژن های حیوان ندارد،در عوض استفاده از سنگ و کفپوش به جای فرش و موکت نقش چشمگیری در کاهش این آلرژنها دارد.

سوسک ها عمری حدود 300میلیون سال در طبیعت دارند. آنها اکثرا در مناطق گرم استوایی زندگی  می کنند، ولی گونه های مختلفی از آنها در خانه و محل زندگی انسان نیز یافت می شوند .پروتئین های فضولات سوسکها می توانند علائم آسم را به ویژه در کودکان ایجاد کنند. برای کاهش علائم آسم باید سوسک ها را از محل سکونت خود حذف کرد.
مهمترین مناطقی که سوسک ها از آنجا می توانند وارد خانه شوندعبارت است از: سرویس های بهداشتی ،ترک های دیوارها ،پنجره ها،شکاف های کف یا درب های ورودی .سوسک های حمام برای ادامه حیات به آب نیاز دارند و در نقاط مرطوب زندگی می کنند ،بنابراین سعی کنید نشتی لوله ها و شیرهای آب را برطرف  کنید.
سوسکها در خانه های تمیز کمتر یافت می شوند.
ازاینرو سعی کنید باقیمانده غذای خود را در بسته بندی های کامل نگهداری کنید. ظرفهای غذا را بلافاصله بعد از خوردن غذا بشوئید وهمیشه سطوح و کف آشپزخانه را تمیز و خشک نگهدارید.
ظرف غذای حیوانتان را حتما بعد از خوردن غذا کاملا بشوئید، کف خانه را با جارو برقی و مواد ضد عفونی کننده تمیز کنید و همواره از سطل زباله و کیسه مخصوص آن در آشپزخانه استفاده نمائید.

کپک ها 

کپک ها در داخل خانه در مکانهای مرطوب مانند زیر زمین و پنجره حمام رشد میکنند. این کپک ها، هاگ های کوچکی آزاد میکنند که باعث ایجاد علائم آلرژی می شوند.
خوشبختانه کپک های داخل خانه به راحتی از بین می روند. این کار را می توان با استفاده از محلول حاوی 5 % سفید کننده و مقدار کمی شوینده انجام داد. برای کاهش رطوبت و  جلوگیری از رشد کپک ها ،سقفهای نم زده و لوله های آب را که نشتی دارند تعمیر کنید. هرگز فرش خود را روی سطح سیمانی یا مرطوب پهن نکنید و از نگهداری لباس،پارچه و کاغذ در جاهای مرطوب خودداری نمائید.
استفاده از مرطوب گیر در زیر زمین های مرطوب مؤثر است ولی نمی تواند رطوبت را در تمام خانه کاهش دهد. به یاد داشته باشید همه اتاقها بویژه زیر زمین، حمام وآشپزخانه به تهویه مناسب و نظافت دائمی برای جلوگیری از رشد کپک و قارچ نیاز دارند.
بینی: عطسه _ گرفتگی بینی _ آبریزش بینی (ورم پوشش دیواره بینی با انسداد بینی و سختی تنفس)
چشم: خارش _ قرمزی _ آبریزش بینی _ ورم
دستگاه تنفسی: سرفه _ التهاب مخاط (برونشیت) و مشکلات تنفسی _ آسم
پوست: خارش و بثورات پوستی (اگزما)
دستگاه گوارشی: نفخ _ تهوع _ اسهال _ استفراغ _ درد معده

تشخیص آلرژی با حیوانات بر اساس مراحلی مختلفی مثل:تست پوستی – خون که مربوط به مخاط بینی و برونش است.
آلرژی های حیوانات در مو _ شوره _ پر _ بزاق _ ادرار _ مو و... آنها است. تماس با این آلرژن ها چه مستقیم با لمس حیوان باشد چه غیر مستقیم با استنشاق آلرژن های آنها در هوا باعث ایجاد علائم آلرژی می‌شود.
یا حتی منسوجاتی (پارچه هایی) که از حیوانات تولید می‌شود.
حتی در پارچه های لباسی _ پرده _ پارچه ها _ مواد _ فرش ها ممکن است از پشم و یا خز حیوانات استفاده شده باشد.
اساساً شما می توانید واکنش آلرژی نسبت به هر خز و پر حیوانات داشته باشید. البته اگر به آنها حساس باشید.
واکنش آلرژی می‌تواند آرام (به صورت خارش) یا شدید (به صورت آسم بروز کنند.
شدت این واکنش ها ی شما وابسته به میزان حساسیت شما و یا شدت حساسیت زایی آن آلرژن خاص. در واقع نقش اساسی و قاطع در این موضوع مربوط به نوع حیوان، میزان و  تماس نزدیک به آن حیوان (مثلاً حیوان خانگی و در نتیجه تماس با آن)می‌باشد.
بطور کلی خوکچه هندی _ خوک _ موش خرما _ موش _ خرگوش و گربه ها (مخصوصاً گربه نر) بیشتر حاوی آلرژن های تهاجمی هستند تا سگها و پرندگان و اسبها _ گله گاو و... آلرژی شدید تا چند ماه پیشرفت می‌کند.

1. پیشگیری و اندازه گیری محیطی 
   از تماس مستقیم با حیوانات پرهیز کنند. متاسفانه جداسازی حیوانات از محل زندگی ضروری است.
   اگر شما نمی توانید از تماس مستقیم یا غیر مستقیم با حیوانات یا مواد آلرژن خودداری کنید. (باید داروی موثر در دسترس بگذارید)
   لوازم خواب خود را از پر تغییر دهید به مواد سنتیک(اگر ضروری است) از موی اسب استفاده نکنید.
   موی حیوان و آلرژن ها را از خانه خود دور کنید. بوسیله : تمیز کردن منزل با جارو برقی و تهویه و ... اسباب بازی های خزدار _ خز حیوانات _ فرش هایی که با موی حیوان بافته شده _ Coat Lining را فراموش نکنید.
   اغلب نمی توان حیوان دیگری را جایگزین برای این حیوان آلرژی زا انتخاب کرد. البته معمولاً ممکن است تا زمانیکه به حیوان جدید حساسیت پیدا نکرده اید می شود از حیوان جایگزین استفاده کرد.
   برای تعطیلات باید به جاهاییکه حداقل آلرژنها را دارند مثل کنار دریا ، کوهستان رفت.
   از محرک ها هم باید دوری کنید مثل سیگار، مه گرفتگی.
2. درمان سریع علامتهای آلرژی(علامت درمانی): داروهای به شکل قطره ، قرص و تزریق تجویز می شود. اندازه گیری سریع بستگی به محل – شکل و شدت علائم دارد. این مورد می تواند علائم بیماری را کاهش دهد یا حتی حذف کند ولی فقط تا مدتی که دارو مصرف می شود.
3. واکسن درمانی برای کاهش حساسیت :
   واکسن باید بطور منظم تجویز شود تا بتواند به مرور زمان باعث کاهش یا حذف علائم آلرژی شود.
   این تنها راه د رمانی است که باعث تغییر جواب سیستم ایمنی بدن شما به آلرژن می شود.
   سریعترین راه کاهش حساسیت در موقعی باید استفاده شود که شما درگیر این بیماری هستید و از همان ابتدا باید شروع شود تا شانس بهتری برای حذف این بیماری داشته باشید. این درمان معمولاً یا بطورت تزریقی است یا بصورت قطره زیر زبانی که شامل آلرژنهایی است که شما را بیمار کرده است. مدت طول درمان حداقل 3 سال است.

علت وعلائم گال

عامل آن بندپایی از گروه مایت ها یا هیره ها به نام علمیSarcoptes scabiei است، مایت ها موجوداتی شبیه کنه اما بسیار کوچکتر و میکروسکوپی و ماده های آنها با اندازه ای در حدود3میلی متر هستند.
این موجود بسیار کوچک با نقب زدن در پوست انسان، باعث ایجاد واکنش حساسیتی می شود. خارش شدیدی که در پی ابتلا ایجاد می شود اغلب به قدری ناراحت کننده است که مانع خوابیدن فرد در طول شب می شود.
ضایعات معمولا“ در چین های بدن ایجاد میشود. مناطق شایع درگیر:  شیار بین انگشتان دست، مچ دست، نشیمنگاه، ناحیه کمر و اطراف ناف، اطراف نوک پستان در خانمها و روی آلت تناسلی در آقایان است. 
درکودکان معمولا“ درگیری گسترده تر است و سراسر بدن حتی کف دست و پا و سر نیز ممکن است مبتلا شود.
خاراندن ضایعات گاهی باعث سوار شدن عفونتهای چرکی روی ضایعات گال میشود.
چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به گال میباشند ؟      
عامل گال میتواند تمام افراد یک خانواده را در هرسنی که باشند مبتلا کند. بیماری بیشتر از افرادی شروع میشود که تماس نزدیک بدنی با دیگران دارند مانند : 
بچه ها، مادرانی که کودک شیرخوار دارند، سالمندانی که در سرای سالمندان زندگی میکنند،  سربازان، زندانیان بدانید ابتلای به گال نشانه ای از عدم رعایت بهداشت نیست.
چگونه گال گسترش می یابد؟
تماس جنسی رایج ترین شکل انتقال گال در میان جوانانی که از نظر جنسی فعال هستند می باشد گسترش گال از طریق تماس نزدیک با فردی که گال دارد و همچنین می تواند توسط حوله مشترک و سایر وسایل شخصی پخش شود گال اغلب می تواند روی چند عضو خانواده در یک زمان تاثیر گذارد، و می توانید آن را به شخص دیگر منتقل کنید قبل از اینکه شما علائمی داشته باشید. مکان هایی که انگل وارد می شود در ( فضاهای بین انگشتان دست، سطوح فلکسور مچ دست، آرنج، زیر بغل، خط کمربند، پا ، کیسه بیضه ها ( در مردان ) و سینه ( زنان ) می باشد.
در سالمندان، گال بیشتر در پشت رخ می دهد در نوزادان و کودکان کوچک، لانه ها معمولا در کف دستها و پاها قرار دارد. پاپول قرمز و وزیکول به اندازه یک تا 3 میلی متر در بزرگسالان دیده می شود. این ضایعات حباب مانند و پر از مایع روشن است.
راههای سرایت و انتقال بیماری:
انتقال از طریق کوچکترین تماس مستقیم با پوست بیماران وهم چنین از طریق لباس ( خصوصاً لباس زیر ) ملحفه و سایر وسایل شخصی آلوده صورت می گیرد.
تماس نزدیک حداقل برای 15 دقیقه با افراد آلوده و انتقال از طریق وسایل آلوده راه اصلی انتقال است.
سایر راه‌های انتقال بیماری شامل موارد زیر است:

• خوابیدن در بستر دیگران
• زندگی در محیط‌های اجتماعی شلوغ
• انتقال از راه لباس و یا وسایل آلوده مثل لباس خواب
• بازی کودکان با یکدیگر مخصوصاً در مهدکودک‌ها
• نگهداری از اشخاص آلوده 
  علائم گال چه هستند؟
  گال سبب خارش شدید معمولا در شب، راش یا زخم با تاول های کوچک می شود. در بچه های کوچک و افراد مسن بدترین خارش را ایجاد می کند در کودکان به طور معمول واکنشهای پوستی بدتر است. اگر اولین بار است که شما گال گرفته اید ممکن است چند هفته قبل از خارش و زخم پوست گرفتار شده باشید. اما اگر شما قبلا گال گرفته باشید علائم احتمالا در عرض چند روز شروع می شود. گاهی اوقات در اثر خارش بیش از حد در گال، پوست تحریک شده و ملتهب می شود و می تواند منجر به عفونت ثانویه پوست شود.
  آیا سگ و گربه هم ناقل بیماری هستند؟
  سگ ها و گربه ها دارای انواع متفاوتی از انگل ها هستند که درصد بسیار زیادی از آنها نمی توانند به راحتی به انسان انتقال پیدا کند. انگل های بخصوصی بر روی بدن سگ ها وجود دارند که بیماری گال را انتقال می دهند و با نام mange شناخته می شوند. البته زمانیکه انگل های بدن گربه سانان و سگ سانان با پوست انسان برخورد میکنند، به راحتی نمی توانند به بقای خود ادامه دهند و تنها یک خارش سطحی را بوجود آورده و سپس از بین می روند. این قبیل خارش ها با بیماری خارش انسانی که با گذشت زمان بد و بدتر می شود و تا زمانیکه به درستی درمان نشود از بین نمی رود، تفاوت دارد.
  آیا خطرناک است؟
  گال خطرناک نیست اما مسری میباشد و اگر فوراً معالجه نشود به دیگر اعضاء فامیل یا کلاس مدرسه سرایت می‌کند.
  برای درمان گال چه باید بکنید ؟
  درمان گال ساده و سریع است و با رعایت اصول زیر بیماری به راحتی درمان میشود.کرم ها و محلولهایی که به این منظور تجویز میگردد صرفا“ باید طبق دستور پزشک مصرف گردد.

1. در اولین فرصت به متخصص پوست مراجعه کنید. 
2. ازخود درمانی پرهیز کنید. شستشوی پوست با پودر لباسشوئی یا صابون محرک و استعمال خودسرانه پمادهای کورتون ( مثل بتامتازون ، کلوبتازول و … )  باعث بدتر شدن بیماری شما می شود.
3. لباسها، ملحفه و حوله هایی را که در 48 ساعت گذشته استفاده نموده اید ، با آب جوش شسته و در آفتاب خشک کنید .
4. لوازم شخصی که قابل شستشو نمی باشد را بمدت 10 روز در یک نایلون پلاستیکی در بسته قرار دهید و سپس استفاده نمائید.
5. تمامی افراد در تماس با فرد مبتلا ( معمولا“ کلیه افراد یک خانواده ) چه دچار خارش باشند و چه نباشند باید تحت درمان قرار گیرند.افرادی که با افراد آلوده در تماس
6. نزدیک بوده اند مانند دوستان نزدیک یا همکلاسیها نیز باید درمان شوند. 
7. تمامی افراد خانواده باید همزمان درمان شوند. 
8. 24 ساعت پس از شروع درمان خطر سرایت بیماری به شدت کاهش می یابد 
9. عموما“ یکی از داروهای زیر برای بیمار مبتلا به گال تجویز میشود :
   محلول GBH  ( لیندان 1% ) که شب برروی پوست خشک سرتاسر بدن از گردن به پائین مالیده میشود و8 تا 12 ساعت بعد آنرا می شویند. این دوره درمانی را به توصیه پزشک میتوان یک هفته بعد تکرار کرد.
   از تکرار درمان قبل از یک هفته خودداری کنید .
   مصرف لیندان در کودکان زیر 5 سال، زنان شیرده و باردار و افراد مبتلا به صرع ممنوع است .
   مصرف کرم    Permethrin  %5  مشابه محلول لیندان است
   پرمترین _ گیلارانکو5%
   طبقه بندی درمانی : داروی خط اول در درمان گال
   مکانیسم اثر و فارماکوکینتیک: پرمترین از طریق تاثیر روی غشا سلولهای عصبی و مختل کردن جریان کانالهای سدیم، سبب تاخیر در رپلاریزاسیون و در نتیجه فلج انگل های مورد نظر می شود. پرمترین از طریق هیدرولیزاستری به سرعت به متابولیت های غیرفعال متابولیزه می شوند عمدتا از طریق ادرار دفع می شود .نتایج مطالعات نشان داده اند که حدود 2%یا کمتر از مقدار گرم مصرف شده جذب می شود .اثر دارو حداقل به مدت 10روز بعد از یک بار استعمال دارو روی بدن باقی می ماند .
   موارد مصرف: کرم پرمترین 5% برای درمان آلودگی به انگل Scarcoptes scabiei (عامل بیماری گال) به کار می رود.
   موارد منع مصرف: این دارودر افرادی که سابقه هر گونه حساسیت به اجزا به کار رفته در تهیه آن و داروهای مشابه را دارند نباید مصرف شود.
   هشدارها و احیاطهای لازم: مصرف این دارو در زمان بارداری و شیردهی باید طبق نظر پزشک انجام شود.
   این دارو تنها برای استعمال خارجی است.خارش، قرمزی و ادم که معمولا همراه این بیماری است ممکن است در صورت استفاده از کرم پرمترین برای مدت کوتاهی تشدید شود.
   عوارض جانبی: معمول ترین عارضه همراه با مصرف این دارو خارش است همچنین احساس سوزش خفیف و گذرا، قرمزی، بی حسی و راش هم ممکن است در مصرف این دارو مشاهده شود.
   مقدار و نحوه مصرف : مقدار مورد نظر از کرم را از گردن تا کف پا به طور کامل روی پوست بمالید و ماسا ژ دهید و پس از 8تا 14 ساعت روی پوست را بشوئید.معمولا برای درمان از این کرم تنها یکبار استفاده می شود .
   نوع بسته بندی پرمترین5% : تیوب 30گرمی
   شرایط نگهداری: در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری شود.
   از یخ زدگی محافظت شود.
   پمادهای دست ساز حاوی گوگرد که زرد رنگ هستند برای بچه ها و زنان باردار و شیرده قابل مصرف است .اگر این دارو برای شما ویا کودک شما تجویز شده باید سه شب متوالی به سرتاسر پوست بدن ازگردن به پائین بمالید و سپس روز چهارم آنرا بشوئید. درصورت توصیه پزشک میتوان درمان را یک هفته بعد تکرار کرد.