هردارویی در عالم پزشکی می تواند حساسیت ایجاد کند،بطوریکه در بروشور تمام داروها قید می گردد که در صورت داشتن حساسیت به آن دارو نباید مصرف شود.
هرنوع عوارض ناخواسته دارویی حساسیت حساب نمی شود بلکه %10عوارض دارویی که از طریق سیستم ایمونولوژی و دخالت IGE باشد به عنوان آلرژی دارویی حساب می شود که عمده ترین عوارض آن با شروع درگیری در پوست و موارد کمتری گوارشی و تنفسی و یا آنافیلاکسی خواهد بود،ولی درصد قابل توجهی ازمواردآنافیلاکسی آلرژی دارویی می باشد.
بیشترین داروهایی که حساسیت ایجاد میکنند خانواده پنی سیلین و سپس مسکن ها می باشد.
سرم ضد مار و عقرب نیز بسیارحساسیت زا هستند بطوریکه درهر تزریقی لازم است برای همه افراداز داروهای ضد حساسیت پیشاپیش تزریق گردد.

آلرژی دارویی نوع تاخیری

مثل بقیه آلرژی ها نوع تاخیری حسلسیت دارویی هم می تواند شامل سیتوتوکسیسیتی وابسته به آنتی بادی باشد مثل ترومبوسیتوپنی وابسته به آنتی بادی ویا تشکیل کمپلکس ایمنی مثل سندروم شبه بیماری سرم که مثال هراین دو نوع مصرف آنتی بیوتیک ها است ونوع وابسته به ایمنی سلولی که ما در مورد این نوع اکنون به ارایه مطلب می پردازیم که تحت عنوان هیپرسنسیتیویتی تاخیری هم نام می برند که هرچند خود انواعی دارد ما وارد جزییات نمی شویم.

انواع واکنش های تاخیری

فقط واکنش موضعی یا واکنش سیستمیک
مواجهه شدن با این واکنش های دارویی می تواند فقط پوست را درگیر کند یا توام با درگیری سیستمیک و احشا باشد ونوع دیگر تقسیم بندی به شدید ویا غیر شدید می باشد که بطور ملایم فقط پوست درگیرمی گردد (خارش پوست اغلب در همه انواع دیده می شود
در صورت مواجهه شدن اول باید به فکرواکنش تاخیری داروی باشیم وبلا فاصله به شدت بدتر شدن وشتاب این بدترشدن را بپرسیم ودر صورت شدید بودن در بیمارستانی مجهز بستری نماییم ونه تنها دارو یا داروهای مقصر را شناسایی کنیم بلکه سریعا قطع مصرف شود وداروهای مشابه هم مصرف نشود که این ممنوعیت تا آخرعمر با بیمار باید باشد وپیشنهاد دارویی جایگزین وگزارش این واکنش به مقامات لازم است وما آلرژیست ها مشاوره آینده آنها در مسیر زندگی دارویی آنها باشیم ونوعی پاسپورت دارویی برای بیماران  تعریف کنیم ودر اکثریت موارد این داروهای مقصر بار اول مصرفشان است.

نوع فقط موضعی

ضایعات ماکولو پاپولار روی پوست است که خوشبختانه 90% واکنش های تاخیری دارویی است وبین4 الی 21 روز بعد ازشروع مصرف رخ می دهد البته در مصرف مجدد کمتر از 2روز ضایعات دیده می شود(تاریخ پایان مصرف در تعریف نوع تاخیری نقشی ندارد) ضایعات شبیه سرخک است(موربیلی فورم) با حال عمومی خوب از تنه شروع می شود وبا فشار برطرف می شود(بندرت روی پاها پورپوریک می شود وبا فشار هم هنوز هست) واگر ضایعه target باشد درون آن پوست سالم است درگیری مخاط (دهان چشم بینی)ندارد و بدون هیچ درمانی هم ظرف 2هفته خوب می شود که با پوسته ریزی همراه هست
داروهای چون آمینوپنیسیلین ها و سولفانامیدها و کاربامازپین وآلوپیورینول ومسکن های غیر استیروییدی در ایجاد آن نقش دارند.

انواع دیگرفقط موضعی

کهیر مزمن تاخیری ضایعات لیکنویید اگزماتویید و واکنش دارویی ثابت که همیشه بار مصرف دارو ضایعه یک سان در محل وشدت و وسعت ایجاد می کند
آلوپیورینول سولفا نامید تتراسیکلین ومسکن غیراستروییدی ازعلل ایجاد مدل ثابت است وبندرت نوع ثابت وسیع وشدید رخ می دهد که شبیه نوع های شدید است ولی سیر خوبی دارد.

انواع شدید یا سیستمیک

معمولا کشنده هستند ونیازمند بستری در بیمارستان وخوشبختانه نادر

  1. اریتم مولتی فرمال
    از نامش پیداست که ضایعات پوستی شکل واندازه وحتی حجم مختلفی دارند واکثراً به دنبال عفونت های هرپس (تب خال ) وکلایمدیا پنومونی است وفقط 20% از موارد آن ناشی از مصرف باربیتورارت ها (فنوبارب و..) وسیپروفلوکساسین ومسکن غیر استرویید وحتی آمینوپنیسلین ها ممکن است مخاط (دهان ) درگیر شود ولی بدون زخم  که اگر پیشرفت نکند وزخم مخاط ندهد و...چندان هم شدید نشود
  2. استیون جانسون سیندروم وتوکسیک اپیدرمال نکروزوان
    درجاتی از یک بیماری هستند که کشنده ترین نوع است(30% مرگ آور) اریتم مولتی فرمی است با تب وبی حالی ودرگیری چشم وصورت که در شروع است ضایعات پوستی ابتدا ماکول های قرینه روی تنه ظاهر می شوند وسپس بدتر می شوند تارگت ها درونش زخمی برجسته وعمدتاً وزیکل و تاولی می شود ودرگیری مخاط چشم دهان واندام تناسلی رخ می دهد حین معاینه (حتی) اپیردم پوست از سطح زیرین جدا می شود ( علایم نیکولسکی)
    احتمال درگیری اندام های تنفسی وگوارشی بطور کامل یا ناقص وجود دارد تا 10% درگیری سطح پوست اسیتیون جانسون است وبالای 30% تبدیل به اپیدرمولیزتوکسیک می گردد وبین این دو همپوشانی گویند
    واگر به 90% رسید درماتیت اکسفولیاتیو نامند.
  3. واکنش حاد عمومی پاسچولار
    با قرمزی وسوزش پاچ های روی صورت یا زیر بغل وکشاله ران ظاهر میشود وتب هم شدید است و سریعاً تعداد زیادی جوش چرکی پدیدار می گردد  که این پاسچول های شبه چرکی غیر فالیکول مو است والبته این جوش های چرکی استریل است سریعترین واکنش دارویی تاخیری است وکمتر از دو روز حتی کمتر از یک روز هم شروع می شود وظرف 2هفته هم خوب می شود و80% موارد هم ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها است که اگر اشتباهی برای درمان آنتی بیوتیک دهیم بیمار بد تر می گردد.
  4. هیپرسنسیتیویتی القایی دارویی
    واکنش دارویی وایوزینوفیلی با علایم سیستمیک نام دیگرآن است با تب وبی حالی ومفصل درد بزرگی غدد لنفاوی وهپاتواسپلینومگالی وحتی درگیری ریه ها وکلیه ها ودر خون هم افزایش ایوزینوفیل ولنفوسیت ها (حتی غیر تیپیک) وافزایش مارکر های التهاب... شروع وضایعات پوستی ازماکولوپاپیولار خفیف تا درگیری وسیع همه پوست با شدت زیاد می باشد تاخیری ترین واکنش دارویی است و2الی8 هفته بعد از مصرف دیده می شود  وبسیار طولانی وپابرجا است وهفته ها طول می کشد وبه آرامی خوب می شود وحتی فازهای بهبودی وعود دارد و درسیر بیماری خود ویروس های نهفته را نیز بیدار می کند که بر شدت بیماری می افزاید بیشتر در افراد مسن بالای60سال رخ می دهد و وداروهای ضد تشنج مثل کاربامازپین عامل آن هستند.
  5. واسکولیت دارویی
    ایجاد خود ایمنی با داروها است  که در پوست ضایعات پور پورا وشبه لوپوسی همراه با آرتریت والتهاب عضلات ویا درگیری کلیه وریه و در خون افزایش ANA وآنتی کاردیولیپین NK وافزایش ایمونوگلبیولین M وکاهش کمپلمان C4 تمایز واسکولیت دارویی با نوع ایدیوپاتیک همین آزمایشات غیر طبیعی در مدل دارویی آن است ومهترین داروی ایجاد کننده واسکولیت داروهای ضد تیرویید می باشدوحتی تا ماه ها بعد از شروع ضد تیرویید رخ می دهد.
    درگیری کلیه یا کبد بطور مجزا به عنوان واکنش دارویی تا 3ماه بعد از شروع مصرف هم گزارش شده است.

مواجهه شدن بالینی
واکنشی ایجاد نشده پس آن دارو برای متهم شدن برای ضایعات پوستی که شروع بیشتر از چند روز باشد دیگر درمظان اتهام نمی باشد یا بسیارغیر محتمل است.
اگر سابقه مصرف قبلی وهمان ضایعات تکرار شده باشد متهم بودن آن دارو را قطعی می کند هرچند که عمده موارد در وهله اول مصرف است ومعمولا دیگر کسی مصرف نمی کند سابقه مصرف قبلی که به سلامتی گذشته یعنی که دنبال مقصر دیگری بگردیم (احتمال خیلی پایین است).
اولین کارقطع دارو است
قطع هرچه سریعتر داروی مقصر بسیار مهم است اولین قدم است والبته  بایستی دقت کرد که همه داروها را متهم نکنیم وآن دارویی که چندان متهم نیست مصرفش را  قطع نکنیم تا آن مشکل زمینه ای خود مشکل ساز نشود.
موارد استثنا
هرچند داروی مقصر شناسایی شده ولی به علت خفیف بودن ضایعات ویا به علت اهمیت بیماری زمینه ای گاهی دارو مقصر را ادامه مصرف می دهیم که بایستی در بیمارستان این کار انجام دهیم مثل درمان نموسیستیک کارینی در ایدز با سولفانامید.

درمان

گفتیم ماکولوپاپول های خفیف ویا خوش خیم را اگردرمان هم نکنیم ظرف دوهفته خوب می شوند هرچند که به علت خارش آنتی هیستامین ویا لوسیون های مثل کالامین و.. تجویز می گردد واگر خارش وضایعه شدید تر باشد پماد کورتن خفیف تا متوسط مصرف می شود ولی کلا حساسیت دارویی آنتی دوت (خنثی کننده) ندارد
درمان موارد شدید
بستری در بیمارستان مجهز به بخش سوختگی یا  ICUواطاق مجزا واستریل با پرستار مخصوص ومحیط گرم و مرطوب با  امکانات درمان نارسایی حاد پوست (جبران آب و الکترولیت وجلوگیری از عفونت ) حمایت از پوست با لوسیون های مختلف و پماد های قوی کورتنی وپانسمان مطوب و حمام آب ولرم برای هفته های بستری ودرصورت شدید بودن کورتن سیستمیک بخصوص درصورت درگیری ریه وکلیه ها برای مدتی که بهبودی ایجاد شود معمولا1ً - 2هفته  که می تواند پالس دریافت کند  وبرای6الی8 هفته کورتن دوز بالا و کاهش تدریجی ظرف 6ماه تا 12 ماه( مانیتور با NK antibody)
درمان ضد ویروسی در صورت فعال شدن عفونت ویروسی و اگرعفونت ثانویه هم ایجاد شد با دقت درمان شود و هرنوع دارویی که مشابهت ساختمانی دارد به هیچ وجه مصرف نشود
برخلاف و اسکولیت ایدیو پاتیک بندرت نیازمند به استفاده از سیکلوسپورین ویا آنتی TNF(اترانسپ) می شویم
خلاصه درمان حمایت همه جانبه است
پیگیری
عوارضی چون خشکی پوست و خشکی چشم و زخم قرنیه انتروپیون مژه  و سیمبلورفارن درچشم ها و دیستروفی ناخن ها در ویزیت پیگیری مد نظر باشد برنامه پیگیری بسته به شدت بین1الی3ماه برای حداقل یک سال لازم است.
احتمال ایجاد خود ایمنی در این افراد بسیار بالا می رود که شامل دیابت نوع یک و گریوز و آتوایمیون همولتیک آنیمی بخصوص در نوع سیستمیک حساسیت چند دارویی و  واکنش به داروهای هم خانواده و مشابه زیاد است مثلا خانواده درمان ضد تشنج به هم واکنش متقاطع دارند و بین فنی تویین و فنوبارب و کار با مازپین و لموترجین دیده می شود و البته سدیم و الپورات که حلقوی نیست مشکلی ندارد.
اگربه سولفانامید(کوتری ماکسازول) حساسیت پیدا کرد هرنوع آنتی بیوتیک آن(مثلا شیاف وازینال) منع مصرف دارد اما تیازاید و سولفونیل یوریا دیابت مشکلی ندارد و احتمالاً سولفوسالازین.