این دارو هاصرفا برای رفع علائم و کنترل سریعتر بیماری است.میزان مصرف و طول مدت آن بستگی به شدت حمله و مزمن بودن و نوع بیماری دارد و معمولا 2 الی 3 بار در روز و برای 7-3 روز می باشد و در صودت کنترل کامل علائم ترجیحا کاهش داده می شوند.
اگر موفق به کاهش تدریجی دارو می شوید در مورد عدم اجرای اصول پیشگیری خود تفحص نمائید و یا برای تغییر نوع و میزان دارو به پزشک مراجعه نمائید.

در صورت بروز هرگونه ناسازگاری داروی و یا ایجاد عوارض نا خواسته ضمن قطع آن دارو سریعا با پزشک مشورت نمائید در صورت داشتن بیماریهای کبدی،کلیوی،قلب و عروق،دیابت،صرع و تیروئید و پروستات و یا شرایطی چون حاملگی،شیردهی و درصورت مصرف داروهای فشار خون،کدئین،مسکن ها و جلوگیری حاملگی برای پرهیز از تداخل دارویی و یا بدتر نشدن بیماری خود و هماهنگی بین متخصصین محترم موضوع را اطلاع دهید در صورتی که مجبور به مصرف طولانی مدت و منظم داروهای خورکی ضد آلرژی هستید با کمک پزشک خود علت یابی بیشتری انجام شود.تا فقط برای چندین روز در پی وقوع حملات دارو مصرف نمائید.

اسپری های درمانی دارای میزان بسیار کم دارو می باشد و کم خطر ترین روش مصرف دارو است.احتمال عوارض جزئی آن نادر می باشد.شروع تاثیر درمانی اسپری سالبوتامول (آبی رنگ)سریع ولی استفاده از دیگر اسپری های پیشگیرانه به صورت طولانی مدت دارای اثر دراز مدت عالی است.یعنی علاوه بر کاهش تعداد حملات ،از مزمن شدن بیماری جلوگیری و با کنترل بیماری موجب افزایش کیفیت زندگی و کاهش مصرف داروهای خوراکی و عوارض آنها می شود. 

هر رنگی از اسپری ها ،نوعی وظیفه بخصوص برعهده دارد.تاریخ شروع اسپری را یادداشت کنید تا تعداد پاف باقیمانده در اسپری مشخص شود.میزان پاف های موجود در هر اسپری روی بدنه اسپری نوشته شده است .اگر یک نوع اسپری را تحمل نمی کنید مصرف آنرا قطع و باپزشک مشورت شود.بیماران بدحال تر نیازمند به مصرف تعداد پاف بیشتر یا افزودن اسپری های دیگر هستند .بین مصرف اسپری های مختلف چند دقیقه فاصله باشد. 

اسپری آبی رنگ سالبوتامول (ونتولین) فقط مخصوص درمان حمله تنگی نفس و یا سرفه های آسمی در موقع لزوم می باشدسریعاً اثر میکند ولی موقتی می باشد.در حملات خیلی شدید اسپری به راحتی وارد ریه نمی شود و از پرسنل اورژانس کمک بگیرید .در حملات آسم سه روز و روزی سه بار میتوان از سالبوتامول استفاده کرد و در غیر حمله آسم حداکثر سه بار در هفته مجاز به مصرف آن هستید.در صورت افزایش مصرف با پزشک تماس گرفته شود زیرا سالبوتامول فقط اثر تسکینی موقت دارد .در پی مصرف خودسرانه علاوه بر کم اثر شدن آن ،لرزش وتپش قلب ایجاد می کند . اسپری های دیگر که پیشگیرانه هستند و اثرات آنها چند هفته بعد شروع و چند ماه بعد به اوج می رسد و میزان مصرف آنها فقط به عهده پزشک می باشد که حسب معاینات و نوار ریه مشخص می گردد.

اسپری های درمانی دارای میزان بسیارکم دارو می باشد و کم خطر ترین روش مصرف دارو است.احتمال عوارض جزئی آن نادر می باشد.شروع تاثیر درمانی اسپری سالبوتامول (در هوای معمولی اتاق دور از سرما و گرما و گرد و غبار نگهداری شود.اگر مدتی استفاده نشد در شروع مجدد یک پاف به هدر دهید.دستگاه اینهالر و محفظه حداقل هفته ای یکبار با آب گرم شستشو دهید.قسمت فلزی فقط با پارچه تمیز شود.از دسترس کودکان به عنوان اسباب بازی دورنگه داشته شود.پوکه خالی را در آتش نیندازید. 

1-ابتدا با فین کردن حفره بینی را تمیز نمایید.
2-بنشینید و گردن خود را به سمت پایین خم نمایید.
3-بعد از برداشتن درب پوش و چندین بار تکان دادن آن یکی از حفره های بینی را بسته و حدود یک سانتی متر نوک آنرا وارد حفره دیگر نمایید جهت گیری نوک اسپری به طرف دیواره جانبی بینی باشد.به طرف تیغه وسطی بینی اسپری نکنید.
4-همزمان با فشردن اسپری ،استنشاق هوا از همان حفره به طرف داخل داشته باشد و سپس گردن را به طرفین تکان دهید،از همان حفره بینی هوا را به تنفس به داخل بینی بکشید.
5-اگر دارو از بینی خارج شد و یا به حلق ریخت یعنی روش اسپری کردنتان اشتباه است. 

1-ابتدا ترشحات حلق و حنجره را تمیز نمایید.
2-نشسته و گردن به عقب خم کنید.
3-نداشتن عجله و استفاده از محفظه مخصوص (مثل آسان نفس ،دم یار،آسم یار و یا به دم که برای کودکان نیز دهنی مخصوص دارد) و انجام دادن 3-2 تنفسی با محفظه به ازای هر پاف برای همگان توصیه می شود.
4-بعداز برداشتن درب پوش و چک کردن تمیزی آن ،اسپری را در حالت قائم (سروته) و انگشت شست درزیر قسمت دهانی باشد و چندین بارتکان دهید همزمان بازدم عمیقی و کاملی انجام دهید.
5-اسپری را نزدیکی و یا ابتدای دهان قرار دهید و با لب ها آنرا محکم نگه دارید(گاز نزنید)
6-همزمان با فشردن ،دمی آهسته ، عمیق ، مداوم داشته باشید(قورت ندهید) و سپس در حد توانایی و یا چندین ثانیه نفس خودرا حبس نمایید تا دارو وارد بافت ریه شود و سپس به آرامی از راه بینی خارج نمایید.
7-در زمانیکه نفس خودرا نگه داشته اینهالر را از دهان خارج و درب پوش آن گذاشته شود.
8-در صورت دستور چندین پاف درهر نوبت مراحل 2 تا 6 را تکرار کنید.
9-با کمی آب دهان و گلو خود را غرغره کنید.
10-در صورت خروج غبار دارو از اطراف دهان و یا خود دستگاه موید استفاده روش نادرست است.

1_ داروهای گشاد کننده نایژه‌ ها: در بیماری آسم که به علت تنگ شدن نایژه‌ ها بر اثر انقباض راههای هوایی روی می دهد و با بازدهم، هوای حاوی گازکربنیک را نمی تواند خارج کنند. لذا داروهای گشاد کننده نایژه‌ ها باعث رفع تنگی نایژه‌ها می شوند. 
داروهای متداول: آدرنالین و افدرین بیش از همه مصرف می شوند داروهای موثرتر شبه آدرنالین عبارتند از: سالبوتامول، آمینوفیلین، تئوفیلین، تربوتالین و ایپراتروپیوم. 

2_ داروهای کمکی درمان آسم: کورتیکواستروئیدها: این داروها باعث گشاد شدن نایژه‌های تنگ که مانع از تخلیه کامل ریه‌ها در بیماری آسم می شوند کمک می کنند. 

داروهای متداول: بتامتازون و … 

3_ داروهای پیشگیری آسم: به تازگی داروهایی ساخته شده‌اند که حساسیت یاخته‌های پوششی مجاری تنفسی را کاهش می دهند. این داروها بطور فزاینده‌ای میزان حمله‌های بیماری آسم را کاهش می دهند. اما بعد از شروع حملات آسم هیچ ارزش درمانی ندارند. مصرف این داروها، بویژه در کودکان، برای پیشگیری از بیماری آسم مفید است ولی باید به مدت طولانی مصرف شوند. 
داروهای متداول: کرومولین سدیم _ کتوتیفن 

4_ داروهای ضد حساسیت (ضد هیستامین): این داروها در خنثی سازی هیستامین (ماده ای که بر اثر واکنشهای حساسیت‌ زا ایجاد می شود) بکار می رود. داروهای متداول: پرومتازین (فرگان)، پیریلامین مالئات، دیفن هیدرامین، ترفنادین و .. 

5_ داروهای محرک دستگاه تنفس: این داروها در فوریتها جهت تحریک عمل تنفس بکار می رود در موارد مصرف بیش از حد دارو ، موارد خفگی و نوزادانی که به کندی تنفس می کند استفاده می شود. 
داروهای متداول: تیکتامید، نالوکسون. 

6_ داروهای مسکن سرفه: پزشکان میل چندانی به تجویز داروهای برطرف کننده سرفه ندارند، زیرا سرفه خود واکنشی است برای بیرون راندن ترشحات و خلط عفونی و مواد خارجی و ممانعت از ورود آنها به راههای تنفسی می باشد با این همه نوع داروها بسیار زیاد بکار می روند بی آنکه واقعاً سودمند باشند. 
داروهای متداول: ترکیبات کدئین دار.