آنافیلاکسی یک واکنش شدید آلرژیک می باشدکه تمام بدن رادرگیر می کند.
این واکنش اغلب بصورت ناگهانی شروع می شود وبا طیفی ازعلائم شامل برافروختگی خفیف پوست تا انسداد سیستم تنفسی فوقانی که گاهی اوقات با افت فشارخون و اختلال هوشیاری همراه است،
مشخص می گردد ودرصورت عدم درمان حتی منجر به مرگ می شود.
آنافیلاکسی شدیدکه باکاهش سطح هوشیاری وافت فشارخون همراه می باشد بسیار نادر است وشیوع آن 1نفرازهر10هزارنفر درسال است.
آنافیلاکسی یک اورژانس پزشکی است که به درمان دارویی وپیگیری بعدی توسط پزشک نیاز دارد.
آنافیلاکسی در برخی از افراد بعد ازتماس آنها باماده ای که به شدت به آن آلرژی دارند (آلرژن)بروزمی کند.معمولایک واکنش آنافیلاکسی زمانی رخ می دهد که آلرژن به بدن تزریق گردد مانند نیش زنبور ویامانند داروهای خوراکی از طریق خوراکی وارد بدن شود.
میزان مرگ ومیر ناشی ازتزریق پنی سیلین یک به ازای هفت ونیم میلیون تزریق است و واکنشهای آلرژیک سیستمیک شدید دراثرگزش حشراتی مانند انواع زنبور یا مورچه های قرمزتقریبادر4% افرادگزیده شده دیده می شوند.
- اپی نفرین با دوز مناسب، داروی انتخابی درمان آنافیلاکسی است.
- در مورد تعریف آنافیلاکسی اتفاق نظری وجود ندارد و این عدم اجماع در تعریف، عامل تنوع تشخیص و درمان آن و استفاده از اپی نفرین است.
- تنوع و شدت آنافیلاکسی تا حدودی بستگی به روش مواجهه با آلرژن یا عامل محرک دارد، مثلا روش تزریقی در مقابل خوراکی، که اولی معمولاً با واکنش های شدیدتر همراه است.
- اصطلاحات متنوعی برای توصیف آنافیلاکسی وجود دارند که باعث سردرگمی، به خصوص در تعریف و درمان آن می شود. برخی از این ها شامل: واکنش سیستمیک جنرالیزه، واکنش آلرژیک سیستمیک، واکنش اساسی (جدی)، و واکنش وخیم افزایش حساسیت هستند.
- علل آلرژیک و غیر آلرژیک، عامل آنافیلاکسی هستند.
- از اصطلاح «آنافیلاکتوئید» دیگر استفاده نمی شود.